ZIELEM NADZIEI

ZIELEM NADZIEI    1993 07 19

Tam gdzie wstęga rzeki

Po skałach się leje

Dziwny ptak się śmieje

Od realiów daleki

Po moście zwodzonym

Trudno tam się dostać

Można nogi zdeptać

Zadaniem niespełnionym

Czarni tu rycerze

Rządy swe sprawują

Wciąż z każdym wojują

Aż na nich złość bierze

Wysokie mury zamczyska

Oblane głęboką wodą

A nad nią tutejszą modą

Pieczary zamieszkane przez smoczyska

Łąki szmaragdowo zielone

Wonnym kwiatem pachnącym

Zielem nadziei bujnie rosnącym

Krainą baśni wytęsknione

Dobrem przeciw złości

Uczciwość zwycięża

Ramieniem prawego męża

Oddala wstrętem nieprawości

Rycerz w szarości odziany

Słynący z waleczności

Ostoja sprawiedliwości i prawości

Całym sercem maluczkim oddany

Oto ideał prawdziwy

Godzien naśladowania

Daremne trudy szukania

Tej bajecznej krainy

Za nami most się podnosi

I fale rzeki wzbierają

Smutków troski w tyle pozostają

A nas wiatr do pieleszy unosi

Całując usta twoje

Myślę pieszcząc twe ciało

Oby tylko nam się udało

Szczęśliwie przeżyć życie swoje

JAN JÓZEF ŁOZIŃSKI

Poezje wyszeptane tomik czwarty - w opracowaniu